คุณครูครับ...วงแตก...เลยครับครู

เท่านั้นล่ะครับ วงเหล้าในบ้านของผมก็วงแตกเลยครับครู ผมวิ่งหนีแทบไม่ทันแน่ะ กลัวว่าจะโดนลูกหลง แหมผมเสียดายอยู่อย่างเดียว คือว่า ผมยังได้ลายเซ็นญาติๆ ไม่ครบเลย ดันวงแตกซะก่อน

จดหมายพระธรรมทายาท 2

ตอนนี้ ทั่วโลกกำลังรอคอยความหวังจากวัดพระธรรมกาย ในการผลิตบุคลากร คือ พระภิกษุ ออกไปเผยแผ่ในต่างแดน เพื่อแนะนำให้พวกเขาได้รู้ว่า อะไรคือความสุขที่แท้จริง ดังนั้น กระผมจึงขอเชิญชวนญาติโยมผู้มีบุญทุกท่าน มาร่วมกันสถาปนา ศูนย์ฝึกอบรมธรรมทายาทเขาแก้วเสด็จ โดยมีคุณครูไม่ใหญ่เป็นประธาน อย่าพลาดบุญนี้เป็นอันขาด ถ้าพลาดแล้วจะบอกว่า เสียดายจัง

เจ้าของรถรถบัสมาเป็นผู้นำรถ

พี่อ้วนบอกว่า “เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาวัด พอไปบอกแม่ แม่ก็อยากมาด้วย แต่ว่ารถมันเต็ม เขาจ้างเรามา ถ้าพาแม่มาด้วยมันก็จะดูน่าเกลียด” พี่อ้วนจึงไม่ได้พาแม่มา ส่วนแม่ก็พูดได้แต่คำว่า “เสียดาย” แต่พี่อ้วนก็คิดว่า “ไม่เป็นไรเดี๋ยวงานกฐินคราวหน้า เขาก็ต้องมาจ้างเราไปวัดอีก เอาไว้ค่อยพาแม่ไปก็ได้”

พระของขวัญไปได้มาได้

คืนนั้น สามีของลูกก็หลับไปพร้อมกับรำลึกนึกถึงพระของขวัญด้วยความเสียดาย แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทราบหรือไม่เจ้าคะ พอตื่นเช้าขึ้นมาก็ได้พบว่า องค์พระของขวัญที่ห้อยไว้กับสร้อยคอทองคำนั้น ได้กลับมาอยู่ที่ข้างหมอนอย่างน่าอัศจรรย์ สามีของลูกตกใจและแปลกใจมากว่า พระของขวัญ...ท่านน่าจะต้องอยู่กับสร้อยที่โจรเอาไปนี่นา แต่ทำไม...ท่านถึงกลับมาอยู่ที่ข้างหมอนได้อย่างไร

มงคลที่ ๒๐ สำรวมจากการดื่มน้ำเมา - แม้เทวดาก็ช่วยไม่ได้

เรื่องมีอยู่ว่า ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีเทวดาองค์หนึ่งได้เห็นจุตินิมิต เหงื่อไหลออกจากรักแร้ ทิพยภูษาอาภรณ์จากที่เคยเปล่งปลั่งสว่างไสว ก็เศร้าหมองลงทันตา มีความรุ่มร้อนขึ้นมาในกาย ท่านรู้ชัดว่า ถึงคราวตนเองจะต้องจุติแล้ว จึงเกิดความเสียดายในทิพยสมบัติที่เคยครอบครอง แต่ก็ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไรดี จึงจะได้ครอบครองสมบัติเหล่านี้อีก

เรื่องหยุดใจ...วัยไม่เป็นอุปสรรค

ลูกรู้สึกเสียดาย ที่ได้รู้จักพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้ฝึกสมาธิ เอาเมื่อยามบั้นปลายของชีวิต แต่ยังนับว่าโชคดีที่ได้รู้ถึงกิจที่แท้จริงของการมาเกิด และได้รู้ก่อนที่จะต้องไปเกิด ทำให้ลูกรู้สึกไม่กลัวความตายเจ้าค่ะ ลูกอยากบอกทุกคนว่า “การฝึกนั่งสมาธิไม่ยากเลย สิ่งสำคัญ คือ ต้องมีสติตลอดเวลา เอาสติข่มไว้ ถ้าคุมไม่อยู่ก็ หายหมด”

แม่ค้าพวงมาลัย ยอดนักสร้างบารมี

วันที่ลูกกับคุณแม่ได้อัญเชิญผ้าไตรกฐิน ทุกย่างก้าวของลูก คือ ความปีติใจอย่างท่วมท้น น้ำตาแห่งความปีติไหลออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ก้าวแรกจนถึงก้าวสุดท้าย จนมานั่งรับพรก็ยังร้องไห้อยู่ ลูกไม่เสียดายทรัพย์เลย แค่เรานึกถึงบุญที่ได้ทำ ขนาดว่า หลังคามหารัตนวิหารคดยังไม่เสร็จเรายังปลื้มขนาดนี้ แล้วถ้าสร้างเสร็จจะปลื้มขนาดไหน

มงคลที่ ๓ บูชาบุคคลที่ควรบูชา - มหาบูชานําพาสู่นิพพาน

เมื่อลงมือทำบุญแล้วต้องทำ ให้ดีที่สุด ประณีตที่สุด ให้ละเอียดประณีตทั้งของที่ทำถวายและน้อมถวายด้วยใจที่ละเอียดประณีต ทั้งก่อนถวาย ขณะถวายและหลังจากถวายมหาทานไปแล้ว ให้มีใจร่าเริงเบิกบานไม่คิดเสียดาย ประโยชน์ใหญ่ผลานิสงส์อันยิ่งใหญ่จึงบังเกิดขึ้น

สามี...ผู้เปลี่ยนไป

สามีของลูกเขาเปลี่ยนไปมาก แต่ก่อนนี้ ไม่อยากจะเมาท์เลยค่ะ เขาขี้บ่นและขี้โมโหมาก ใครขับรถไม่ดีโดนปาดนิดปาดหน่อย ต้องไล่ตาม เพื่อจะตามไปด่าเขา บางทีเอารองเท้าที่ใส่อยู่ปาใส่เขาเลย ปาเสร็จ พออารมณ์สงบก็มานึกเสียดาย เพราะต้องไปหาซื้อใหม่ บางทีหาอะไรปาไม่ได้ ก็ยกเท้า ยกกำปั้น เงื้อไม้เงื้อมือ

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๓ ( บริจาคพระนางมัทรี )

เราตถาคตเมื่อสละชาลีโอรส กัณหาชินาธิดา และ มัทรีเทวี ผู้เคารพต่อภัสดา มิได้คิดเสียดายเลย เพราะเหตุแห่งพระโพธิญาณเท่านั้น ลูกทั้งสองเป็นที่เกลียดชังของเราก็หามิได้ มัทรีเทวีไม่เป็นที่รักของเราก็หามิได้พระสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของเรายิ่งกว่า เพราะฉะนั้นเราจึงได้ให้บุตรธิดา และเทวีผู้เป็นที่รักเสีย